مهران حسینی دونده سرعتی مازندران برای رسیدن به جاکارتا تلاش‌های زیادی صورت داده بود و روزها برای رسیدن به این هدف تلاش کرد؛ اما این قهرمان مازندرانی در هنگام مسابقه دونده رژیم صهیونیستی را نیز پشت خط استارت دید. مهران حسینی حاضر به رقابت با فرد نشد.
به گزارش روابط عمومی هیات دو و میدانی مازندران به نقل از سایت مازند اسپرت، مهران حسینی دونده سرعتی مازندران برای رسیدن به جاکارتا تلاش‌های زیادی صورت داده بود و روزها برای رسیدن به این هدف تلاش کرد؛ اما این قهرمان مازندرانی در هنگام مسابقه دونده رژیم صهیونیستی را نیز پشت خط استارت دید. مهران حسینی حاضر به رقابت با فرد نشد و به کلی اهداف و آرزوهایش را جا گذاشت تا از آرمان‌های وطن دفاع کند.
مهران حسینی دونده ۱۰۰ متر مازندران که هر روز امیدوار کنند تر از روز قبلش بود و همه روی او به عنوان یک مدال‌آور در جاکارتا حساب می‌کردند، به ترکیه رفت تا در جام بین‌المللی ارزروم بدود و ورودی مسابقات آسیایی جاکارتا را بگیرد اما برای دفاع از آرمان‌های این نظام مقدس مسابقه نداد تا رقابتی با رژیم صهیونیستی صورت نپذیرد.
این دونده مازندرانی در گفت‌وگویی با خبرنگار ما درباره این اقدامش گفت: با توجه به سیاست‌های نظام جمهوری اسلامی ایران حاضر نشدم با این حریف رقابت کنم.
وی ادامه داد: معتقدم این کار مطابق با ارزش‌های نظام و انقلاب است و حضور نیافتن در برابر نمایندگان رژیم صهیونیستی نوعی رعایت حق مردم مظلوم فلسطین بوده که وجدان جامعه اسلامی بیدار شود، این کوچکترین کاری است که می‌توانم انجام دهم.
*من از کارم به هیچ وجه پشیمان نیستم
حسینی بیان کرد: اینکه کشوری نسبت به کشوری دیگر ظلم کرده و بدون گناه مردمانش را محکوم می‌کند کار درست و پسندیده‌ای نیست و کار ورزشکاران ایرانی و ورزشکاران مسلمان حرکت نمادینی بوده که جامعه بزرگ انسانی بیشتر تامل و تفکر کنند.
این ورزشکار مازندرانی با تاکید بر اینکه من از کارم به هیچ وجه پشیمان نیستم چرا که ارزش‌های مملکتم را اجرایی کردم، می‌گوید؛ خوشحالم با این کارم ضمن دفاع از حق مظلوم و تحقق ارزش‌های نظام باعث تفکر جامعه اسلامی شدم.
حسینی هدف از مسابقه ندادن برابر نمایندگان رژیم صهیونیستی را احترام به ارزش‌های نظام برشمرد و عنوان کرد: احترام به انسانیت یعنی اینکه انسان‌ها، جان و مال و نفس‌شان محترم شمرده شود و اینکه به راحتی حق کسی را نمی‌توان پایمال کرد و به طور قطع دفاع از حق مردم فلسطین از اهدافم بوده است.
این قهرمان مازندرانی خواستار حمایت مسؤولان شد و افزود: من شرمنده تمام کسانی شده‌ام که پشتم بوده اند، در این مسابقات قرار بود سرنوشت زندگی ورزشی‌ام تعیین شود و مطمئن باشید اگر شرکت می‌کردم جواز حضور در مسابقات را می گرفتم چون خیلی آماده بودم ولی وقتی لباس تیم ملی را پوشیده‌ایم باید پایبند همه جوانب باشیم ولی امیدوارم مسؤولان حق ما را بتوانند پس بگیرند.
وی در پایان یادآور شد: امیدوارم سایر ورزشکاران ایران و دیگر کشورهای اسلامی با حضور نیافتن‌شان در برابر نمایندگان رژیم صهیونیستی باعث بیداری وجدان جامعه اسلامی شوند و دفاع از مردم فلسطین را سرلوحه کار خود قرار دهند.
*از چه زمانی قرار شد با رژیم صهیونیستی مسابقه ندهیم
این اتفاق برای ورزش ایران جدید نیست و بارها شاهد انصراف ایرانی‌ها از رقابت با ورزشکاران رژیم صهیونیستی یا تلاش آنان برای عدم رویارویی با نمایندگان رژیم صهیونیستی بوده‌ایم؛ اما دقیقا از چه زمانی قرار شد که با ورزشکاران رژیم صهیونیستی مسابقه ندهیم؟ روابط ایران و رژیم صهیونیستی از زمان تولد این رژیم تا پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ هرگز به صورت رسمی و دیپلماتیک نبوده است اما روابط غیرسیاسی هم پس از انقلاب اسلامی به طور کلی به حالت تعلیق درآمد.
پیش از انقلاب، ایران و رژیم صهیونیستی به رقابت ورزشی با یکدیگر می‌پرداختند و مثلا در رشته فوتبال، پنج بازی رسمی با یکدیگر داشتند که آخرین بازی با رژیم صهیونیستی نیز برد شیرینی را برای ایران در پی داشت و همچنان نیز پس از گذشت سال‌ها، برخی مسؤولان و ورزش‌دوستان با افتخار از این برد شیرین یاد می‌کنند.
اما پس از انقلاب اسلامی و در سال ۱۹۸۳ «بیژن سیف‌خانی» فرنگی‌کار کشورمان حریف خود از تیم رژیم صهیونیستی به نام «رابینسون کوناشویلی» را در رقابت‌های کشتی آزاد و فرنگی قهرمانی جهان در کی‌یف اوکراین شکست داد. BBC در این زمینه مدعی است وقتی خبر پیروزی سیف‌خانی در رسانه‌های ایران منتشر شد، علی‌اکبر ولایتی وزیر وقت امور خارجه دستور بازگشت کاروان ایران به کشور را صادر کرد و این مسابقه، آخرین رقابت دو حریف در مسابقات ورزشی پس از انقلاب اسلامی محسوب می‌شود و ورزشکاران ایرانی به نوعی از مسابقه با رژیم صهیونیستی منع شدند. البته ادعای این منبع خبری به صورت دقیق و رسمی لااقل در منابع خبری داخلی تایید نشده است.
مهران حسینی این قهرمان واقعی مازندرانی از آرزوهایش دور شد ولی به دلیل آرمان‌های کشورش و مردم ستمدیده کاری کرد که کمتر از قهرمانی نیست و به اندازه رسیدن به بازی های آسیایی و گرفتن مدال می‌آرزد و امیدواریم مسؤولان حق واقعی این قهرمان را جبران کنند.
